Ze heeft me enkele mooie pups gegeven , knap, gezond en allemaal hebben ze haar lieve aanhankelijke karakter. Mijn Bamboo was de liefste van de hoop, mijn tijgertje, mijn kusjesmachine. Ik heb nooit een grotere schootjeshond gehad dan haar.
Op 8 oktober 2008 werd bij haar de diagnose gesteld van lymfeklierkanker. Ze werd hiervoor met chemotherapie behandeld in de dierenkliniek te Terneuzen. En met goed resultaat : haar klieren werden snel terug normaal en ze was levendig, speels en werd precies terug de puppie die ze vroeger was.
Al na haar eerste behandeling werd haar weerstand snel lager en was ze gevoelig voor infecties. Een banale darminfectie is zeer snel in haar lichaam rondgegaan en enkele uren later is ze in shock gegaan en gestorven.
Ik had gehoopt met haar oud te kunnen worden.
Er is een belangrijk stukje van mijn hart samen met haar gestorven.
Mijn Bamboo, mijn meisje, waar je ook bent : ik wil je terug zien, samen met je mama, broer en zusje.